Wydarzyło się w Szczecinie, część 23

 

W 1948 wystartował pierwszy w historii Wyścig Pokoju. Jak głosi definicja był to największy amatorski wyścig kolarski po II wojnie światowej w Europie Wschodniej. Polska była jednym z krajów gospodarzy, ku uciesze wszystkich kibiców (kolarstwo było dyscypliną dużo bardziej popularną niż obecnie). Nasi zawodnicy bardzo często dominowali w całym cyklu, co z kolei napędzało modę na sam wyścig. Jednym z miast. które aktywnie brało udział w organizacji imprezy był właśnie Szczecin.

Stolica Pomorza Zachodniego wielokrotnie gościła kolarzy Wyścigu Pokoju. Dla mieszkańców miasta było to prawdziwe sportowe święto i okazja do zobaczenia polskich i zagranicznych gwiazd. Najbardziej widowiskowe etapy miały metę na stadionie Pogoni, a jednym z nich był ten z numerem 6, rozstrzygnięty w 1974 roku.  Dodatkowo była to piąta okazja Szczecina na pokazanie się międzynarodowej publiczności.

Polska kadra w 1974 roku:

Jan Brzeźny, Bernard Kręczyński, Józef Kaczmarek, Tadeusz Mytnik, Janusz Kowalski, Stanisław Szozda.

Szczegóły etapu: 12 maja 1974, Gorzów Wielkopolski – Szczecin (106 km).

Źródło: Kurier Szczeciński 1974, 110-112

Źródło: Kurier Szczeciński 1974, 110-112

"Niemal wszyscy mieszkańcy Szczecina wylegli wczoraj na ulice, by powitać uczestników Wyścigu Pokoju. Rekord frekwencji zanotowano również na stadionie Pogoni. Ziemia Szczecińska zgotowała gorące przyjęcie kolarzom." Źródło: Kurier Szczeciński 1974, 110-112

Sama końcówka etapu była bardzo emocjonująca. Walka o zwycięstwo miała rozstrzygnąć się między Stanisławem Szozdą (wicemistrzem olimpijskim w drużynie) a Walerijem Lichaczowem (mistrzem olimpijskim w drużynie). Linię mety jako pierwszy minął przedstawiciel ZSRR, ale sędziowie dopatrzyli się u niego zachowania niezgodnego z regulaminem i pierwsze miejsce przydzielili Polakowi. Szozda w całym wyścigu wygrał jeszcze 5 etapów i w końcowej klasyfikacji generalnej nie miał sobie równych. Znakomicie spisała się też cała polska drużyna, która zdobyła pierwsze miejsce kosztem ZSRR i Czechosłowacji.

Źródło: Kurier Szczeciński 1974, 110-112

Źródło: Kurier Szczeciński 1974, 110-112

Klasyfikacja 6. etapu:

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wy%C5%9Bcig_Pokoju_1974

Końcowa klasyfikacja generalna:

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wy%C5%9Bcig_Pokoju_1974

Końcowa klasyfikacja drużynowa:

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wy%C5%9Bcig_Pokoju_1974

Szczecin znalazł się również na mapie jubileuszowego, trzydziestego Wyścigu Pokoju. Kolarze z Grodu Gryfa wyruszali po zwycięstwo do Neubranderburga.

Polska kadra w 1977 roku:

Wiesław Bielski, Jan Brzeźny, Adam Jagła, Czesław Lang, Tadeusz Mytnik, Jan Raczkowski.

Szczegóły etapu 5.: 13 maja 1977, Szczecin – Neubrandenburg (155 km).

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wy%C5%9Bcig_Pokoju_1977

Źródło: Kurier Szczeciński 1977, 106-108

"Program imprezy:

Godz. 14 - al. Piastów przy Politechnice - przyjazd kolumny XXX WP,

godz. 14:20 - al. Piastów - start honorowy,

godz. 14:30 - ul. Ku Słońcu (przy "Selfie") - start ostry,

godz. 14:45 - Lubieszyn - przekroczenie granicy PRL - NRD." 

Źródło: Kurier Szczeciński 1977, 106-108

Źródło: Kurier Szczeciński 1977, 106-108

Źródło: Kurier Szczeciński 1977, 106-108

Zwycięzcą etapu okazał się Władimir Osokin, który na mecie wyprzedził między innymi Aavo Pikkuusa i Vlastimila Moravca. Ten drugi triumfował w klasyfikacji końcowej. Równych sobie w drużynie nie miał zespół ZSRR.

Wyniki 5. etapu: 

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wy%C5%9Bcig_Pokoju_1977

Końcowa klasyfikacja generalna:

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wy%C5%9Bcig_Pokoju_1977

Końcowa klasyfikacja drużynowa:

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wy%C5%9Bcig_Pokoju_1977

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wy%C5%9Bcig_Pokoju_1977

Warto odnotować, że w 1979 roku (XXXII edycja) kryterium w Szczecinie wygrał Krzysztof Sujka, a w 1986 roku (przy okazji XXXIX edycji wyścigu) etapowe zwycięstwo odniósł kolejny Polak, Zdzisław Wrona. Kolarz wyprzedził resztę stawki u stóp Wałów Chrobrego.

Źródło: Kurier Szczeciński 1979, nr 111

Źródło: Kurier Szczeciński, 1986, nr 93

Wszystkie "szczecińskie" etapy Wyścigu Pokoju (9 edycji, 15 etapów):

1961:

V etap, (6 maja 1961), Międzychód – Szczecin (170 km) zwycięzca: Jurij Mielichow (ZSRR),

VI etap, (8 maja 1961), Szczecin – Rostock (210 km).

1966:

X etap, (19 maja 1966), Poznań – Szczecin (225 km), zwycięzca: Pietro Guerra (Włochy),

XI etap, (21 maja 1966), Szczecin – Rostock (205 km).

1967:

VI etap, (14 maja 1967), Koszalin – Szczecin (160 km), zwycięzca: Jan Serpenti (Holandia),

VII etap, (16 maja 1967), Szczecin – Berlin (157 km).

1971:

IV etap, (9 maja 1971), Międzyrzecz – Szczecin (160 km), zwycięzca: Franco Balduzzi (Włochy),

V etap, (11 maja 1971), Szczecin – Berlin (156 km).

1974:

VI etap, (12 maja 1974), Gorzów Wielkopolski – Szczecin (106 km), zwycięzca: Stanisław Szozda (Polska),

VII etap, (14 maja 1974), Szczecin – Neubrandenburg (145 km).

1977:

V etap, (13 maja 1977), Szczecin – Neubrandenburg (155 km).

1979:

X etap, (20 maja 1979), kryterium w Szczecinie (58,5 km), zwycięzca: Krzysztof Sujka (Polska),

XI etap, (21 maja 1979), Szczecin - Rostock (206 km).

1985:

X etap, (20 maja 1985), Szczecin - Neubrandenburg (146 km).

1986:

VII etap, (13 maja 1986), Gorzów Wielkopolski - Szczecin (148 km), zwycięzca: Zdzisław Wrona (Polska).

Sam wyścig przerwano po 2006 roku ze względów finansowych. Obecnie jedyną szansą na wielkie kolarstwo w Szczecinie jest Tour de Pologne, który niestety rzadko skręca w stronę Pomorza Zachodniego. Tym niemniej kilkadziesiąt lat Wyścigu Pokoju sprawiło sporo sportowej radości szczecinianom i mieszkańcom innych regionów Polski.

Źródła: własne, Kurier Szczeciński 1974, 1977, 1979, 1986.

Znajdź mnie na FB: www.facebook.com/bramasportowa.blogspot

Szukasz książki o szczecińskim sporcie? Oto ona:  https://www.amazon.pl/dp/B0CK3MY2RN